In deze blogpost ga ik echt weer zoveel dingen door elkaar vertellen, haha. Ik denk echt dat ik eens moet zorgen voor een beetje meer structuur in mijn berichten. Ik heb letterlijk iedere keer alles wat ik hier had geschreven verwijderd omdat zelfs ik er niet meer aan uit kon. Ik ben gewoon een beetje te enthousiast over alles en dan komen er plots ideeën in mijn hoofd die ik dan persé wil vertellen.
Ik zie al die coole kunstbloggers artikeltjes schrijven en foto's nemen van hun prachtige schetsboeken. Het ziet er altijd zo perfect en mooi uit. Steeds opnieuw hoop ik dat mijn schetsboek diezelfde 'perfecte' vorm zou gaan aannemen. Ik begin steeds vol ideeën en vertrouwen in een nieuwe schetsboek, maar ben nooit volledig tevreden met hoe het eruit komt. Zo heb ik zeker zes halfvolle/ halflege getekende schetsboeken in mijn kast liggen waar ik niet meer in verder wil omdat er een tekening in staat die ik niet goed genoeg vind en mijn hele schetsboek 'verprutst'. Een moment waarop je je schetsboek opzij legt en zegt dat je het niet kan en het je gewoon niet lukt.
Ik wil nog heel snel een kort blogpostje schrijven over de laatste weken. Juli is echt al zo en drukke en toch zo een leuke maand geweest. Heel deze maand spendeer ik in de Ardennen. Wandelen, tekenen, lezen, ... Twee dagen geleden ben ik voor het eerst in Luxemburg geweest. Ja, dat kleine schattige landje dat bijna niet zichtbaar is op de kaart. Ik kan eindelijk een land toevoegen aan de héle kleine lijst van landen waarin ik al ben geweest. Want geloof mij: verder als Frankrijk en Duitsland gaat deze lijst bijna niet. Ik droom ervan om later veel te reizen. En dit prachtige-zomerse reisgevoel heb ik deze maand echt al gehad. Ondanks het feit dat ik helemaal niet ver ben geweest.
School lijkt alweer zo lang geleden. En toch. Twee weken geleden zat ik nog aan een tafel mijn examen te maken. Hoe gek kan tijd wel niet zijn? Ik ben er de laatste maanden zoveel bezig met het begrip 'tijd'. Ik heb soms precies ook de nodige drang om alles vast te leggen. Ik wil niets van gebeurtenissen die ik meemaak vergeten. Mijn fototoestel, tekenblok,... Ik neem het overal mee naartoe omdat ik gewoon niets wil kwijtraken en vergeten. Op zich nog wel iets moois. Ik wil later wanneer ik oud ben terugkijken op de mooie dingen die ik vroeger heb gedaan. En wauw, ik ga hier weer een emotionele toer op. Haha. Laten we zeggen dat ik geniet van mijn vakantie ondanks ik echt nog niet veel nuttigs heb gedaan. Maar daar dienen vakanties voor. Toch?
Vorige week vrijdag was het dus toelatingsproef van Gent. En ik denk dat ik in mijn hele leven nog nooit zo een vermoeiende dag heb meegemaakt. Gelukkig is alles goed gegaan. En nu *trommelgeroffel: Ik ben erdoor! Woehoeww. Ja, ik voelde me net in een 'doorlatings ronde' (hoe noem je zoiets... Ik kan iet op het woord komen) van The voice ofzo... Het lijkt net of ik op dat moment besefte dat alles nu is begonnen. Dat ik niet meer een 'klein' kindje ben, maar dat ik een grote stap ga maken in deze onbekende wereld. Best wel spannend.
Geniet zeker nog van jullie vakantie! :)
xx